Rysunek szponiastego

Obiecanki-cacanki, słowo się było rzekło, a myszołowa wciąż nie widać. 
Etapy są raptem 3, czy 4, ale uważałem, że wymagają odpowiedniego komentarza, stąd poszło trochę wolniej, niż zapowiadałem.

Etap I - kontury

Wspomniałem już o kartce w kratkę. Czas na pierwszy etap faktycznego szkicu. Jak większość ptaków, myszołów składa się z głowy, tułowia ogona i skrzydeł. :) Zarys konturów (szczególnie ptaka siedzącego, o czym przy innej okazji) można łatwo stworzyć korzystając z kwadratów.
I na dobrą sprawę w tym miejscu mógłbym już skończyć, bo przecież chodzi o wykonanie prostego szkicu terenowego, który to będzie szkieletem do naniesienia zaobserwowanych cech, ale to by było nie fair wobec złożonej obietnicy.

Etap II - partie piór

Teraz ogólne zarysy wzoru upierzenia i cechy ubarwienia myszołowa.

Najtrudniejszą częścią rysunku jest zapewne tzw. „dłoń”, czyli lotki I rzędu, tworzące krawędź skrzydła. Anatomicznie wyrastające ze skóry okrywającej rzeczywistą dłoń, na którą składają się zrośnięte kości śródręcza carpometacarpus i 3 palce (I, II i II).

Przy rysowaniu lotek należy pamiętać o ich kształcie oraz z jakich elementów się składają.

„Palczaste” lotki I rzędu (LI) charakteryzują się „emarginacją” na zewnętrznej (węższej) chorągiewce i "wcięciem" na wewnętrznej (szerszej) chorągiewce.

 Proponuję w tym miejscu mały "rebus":

Proporcje nie są zachowane. Proste pytanie: jak Wam się zdaje, które skrzydło należy do większego gatunku szponiastego?

Wszystkie ptaki często szybujące (szponiaste, żurawie, bociany) mają wyraźne wcięcie na lotkach palczastych, a im większy ptak (lub częściej szybujący), tym stosunek wąskiej części pióra do szerokiej jest także większy (dystalna część jest coraz dłuższa).

 Aby zrozumieć zasady lotu zachęcam do przeczytania bardzo wartościowego artykułu na ten temat: “Podstawowe zasady lotu”

Mniej więcej w połowie długości rozłożonego skrzydła (mierzonego od ciała do końca najdłuższych lotek), na wysokości nadgarstka znajduje się bardzo charakterystyczne miejsce. Plama nadgarstkowa, bo o niej mowa, pomaga często w identyfikacji gatunku.

Na co patrzeć - ważniejsze cechy

Nie jest moją rolą przepisywanie atlasów ptaków, dlatego na ten temat bardzo pobieżnie.
W identyfikacji myszołowa, który jest najpospolitszym spośród Polskich szponiastych bardzo pomaga częsta u wielu ptaków (pomimo gigantycznej zmienności ubarwienia) obecność charakterystycznej jaśniejszej plamy na piersi w kształcie litery "U" (mniej, lub bardziej wyraźnej). Kontrastuje ona z ciemnym podgardlem oraz często także bokami i spodem ciała (pod warunkiem, że ptak nie jest osobnikiem o bardzo jasnym upierzeniu, wówczas może mieć spód ciała nawet biały.
Kolejna częsta u "myszaka" sprawa, to biała plama na dłoni. Jest to cecha niediagnostyczna, ale pomocnicza.

 
 No i w końcu plama nadgarstkowa. Jej kształt może nas uchronić przed pochopnym zapisaniem w notesie rzadszego myszołowa włochatego, zamiast pospolitego zwyczajnego (u pierwszego plama jest zawsze duża, kwadratowa i wyraźna, co potęgowane jest także bardzo jasny jej tłem. Myszołów włochaty nigdy nie będzie mieć np. plamy w kształcie przecinka, co u myszołowa zwyczajnego zdarzyć się już może. Z kolei brak plamy nadgarstkowej wróżyć może jakąś ciekawą obserwację i w zmorzyć powinna naszą czujność.

  Biję się w piersi, ponieważ tyle mówiąc o proporcjach sam zagapiłem się i umieściłem ową plamę nieco za daleko.Poniżej pokazuję ponownie efekt końcowy rysunku oraz po poprawce plamy nadgarstkowej (w programie Paint).

 

  Monitorujcie, proszę ten wątek, ponieważ wzbogacę go jeszcze o szkic ptaka siedzącego.

Tymczasem: poproszę o opinie, co myślicie na temat łatwości tego rysunku.